Na maanden wachten ontving ik in juni mijn eerste Freestyle Libre: de sensor die continu je bloedsuikerspiegel meet. Veelbelovend, maar niet vergoed door zorgverzekeraars. Ik brak een spaarpotje en gaf mijzelf drie maanden om de Libre uit te proberen. Die drie maanden waren niet alleen duur, maar ook geweldig!
Mijn kinderarts stelde begin jaren ’90 al dat ik slecht instelbaar was (en heeft zich daar, in mijn ogen, toen te snel bij neergelegd. Maar dat is een ander verhaal). Ik werd regelmatig compleet verrast door hoge of lage bloedsuikers en had vaak onverklaarbare waarden. De keren dat ik een diagnostische sensor heb gehad, konden de diabetes verpleegkundigen weinig met de uitkomsten, omdat er totaal geen lijn in te ontdekken was.
Voor vergoeding van een sensor kwam ik nooit in aanmerking. Al heeft mijn zorgverzekering meerdere keren toegezegd dat dit wel het geval zou zijn. Gevalletje callcenter medewerker die door alle regelbomen het bos niet meer ziet. Maar toen kwam de Libre: met €120,- per maand niet goedkoop, maar met wat schuiven en het plunderen van spaarpotjes was dit wel haalbaar. En ik ben ZO blij dat ik dit geprobeerd heb!
Ik heb zoveel meer inzicht in mijn bloedsuikers gekregen! Door de grafiek van de laatste 8 uur zie je precies waar je waarden gaan dalen en stijgen. Na een maaltijd zie je meteen hoe je bloedsuiker reageert op bepaalde voedingsmiddelen. En de trendpijl bij een scan vertelt je of je waarde stabiel is, aan het dalen of aan het stijgen is
De kunst van het Libre-gebruik is om niet heel ad-hoc op de scan resultaten te reageren. Kijk eerst eens een week of twee wat er gebeurt en probeer te achterhalen waarom. Houd bij wat je eet, drinkt en doet en in mijn geval ga je patronen zien. Witbrood? Een belachelijke piek in mijn bloedsuiker, ongeacht de hoeveelheid insuline. Pizza? Stijgende waarden minstens 5 uur na het eten! Bami? Een dikke hypo als ik de koolhydraten bereken volgens de verpakking. Bovendien wordt de invloed van stress en spanning duidelijk door de Libre.
Ook bij het sporten biedt de Libre uitkomst. Ik wandel regelmatig en door even snel te scannen ben je een dreigende hypo vaak voor. Ieder half uur je bloedsuiker prikken aan de kant van de weg is niet handig, maar om het kwartier je waarde scannen kost geen enkele moeite. Bovendien waarschuwt de trendpijl je voor een te snel dalende waarde.
Ook het effect van voeding voor het wandelen wordt heel inzichtelijk door de Libre. Zo heb ik gemerkt dat ik op een gebakken ei met kaas beter wandel dan op 3 bruine boterhammen. De combinatie van eiwitten en vetten zorgt voor een stabiele bloedsuiker waarbij ik een stuk minder last van hypo’s heb dan na een koolhydraatrijke maaltijd.
Al deze inzichten resulteerden in veel betere waarden. En vloog ik wel een keer uit de bocht, dan kon ik eerder bijsturen om erger te voorkomen.
Ik wist dus eigenlijk wel dat mijn hba1c door al deze ontwikkelingen gezakt moest zijn, maar ik vond het toch heel spannend om te bellen voor de uitslag vandaag. Gelukkig kon de secretaresse van de diabetespoli mij blij maken met goed nieuws! Mijn hba1c is in drie maanden gedaald van 59 naar 50 mmol/l (6,7%)! Een waarde die ik in mijn hele diabetescarrière nog nooit heb bereikt.
Ik ben benieuwd wanneer ZilverenKruis mij aan gaat bieden de FreestyleLibre (eventueel gedeeltelijk) te vergoeden, want ik heb nu toch wel bewezen dat de Libre voor mij een uitkomst is! En teststrips? In plaats van de gebruikelijke 650 heb ik er de laatste drie maanden maar een stuk of 30 gebruikt….
