De familie van mijn moeder, de Dollekamp en Scheffer-tak, is erg muzikaal. Mijn moeder zingt altijd en overal. Toen mijn zusje en ik klein waren deden we vaak een spelletje: wij moesten een woord bedenken en mijn moeder zong er dan een liedje over. Ons doel was natuurlijk een woord te bedenken waar zij geen lied over wist. Maar ik geloof niet dat dat ons ooit is gelukt….
Mijn tante is zangeres, afgestudeerd aan het conservatorium. Ook mijn opa was ontzettend muzikaal. Hij speelde een aardig deuntje op de trompet, maar was ook een goede dirigent en arrangeur. Een groot deel van zijn leven speelde, dirigeerde en arrangeerde hij voor de fanfare in Markelo en later bij Apollo in Goor. Zijn vader was voorzitter van de fanfare en verschillende andere familieleden waren lid.
Maar ook aan de Scheffer kant zat groot muzikaal talent. Johannes Scheffer, geboren in Amsterdam in 1909 als zoon van Johannes Scheffer en Maria Christina Stolp, was de neef van mijn oma Dollekamp-Scheffer. Johannes werd bekend als Pi Scheffer. Hij maakte naam met The Skymasters en leidde verschillende radio-orkesten.
Pi krijgt zijn bijnaam tijdens zijn werk als onderwijzer. Hij geeft Engels, LO en later ook Duits en Wiskunde. In zijn vrije tijd speelt hij als trombonist in orkesten. In 1930 is hij trombonist bij The Hot Syncopaters in Haarlem. In 1933 speelt hij bij The Blue Ramblers, later The Blue Stars. Al snel wordt hij de leider van het orkest.
Eind jaren ‘30 besluit Pi zich fulltime op de muziek te storten. Hij mag spelen met de beroemde saxofonist Coleman Hawkins. Hij wordt aangekondigd als de beste jazz-trombonist van Nederland. In de oorlog wordt Pi beroepsmusicus bij de radioband van Dick Willebrandts, het voormalige AVRO Dansorkest. Na de oorlog wordt hij trombonist-arrangeur van het AVRO-orkest The Red, White and Blue Stars. Niet veel later wordt hij orkestleider. Het orkest krijgt de naam The Skymasters en wordt erg populair. In 1948 brengen zij het nummer Marjoleintje uit. Pi is de arrangeur en neemt ook de zang voor zijn rekening.
Pi en mijn opa Willem Dollekamp maken samen verschillende arrangementen. Onder andere Afscheid voor een amusementsorkest in 1948.
Rond deze tijd vraagt Pi mijn opa naar het westen te komen om deel uit te maken van zijn orkest. Mijn opa durft deze stap niet te zetten. Hij heeft een jong gezin en kiest voor de zekerheid van een vaste baan in het oosten.
Pi gaat vrolijk verder in de muziek. Hij maakt naam met The Skymasters en later met het radio-orkest The OK Wobblers. In 1951 kiest Pi toch weer voor het onderwijs en promoveert tot doctor in de letteren aan de Universiteit van Amsterdam. Hij blijft daarnaast actief in de muziek en is onder meer arrangeur voor het Metropole orkest. Ook leidt hij verschillende ensembles.
In 1955 maakt Pi zijn debuut als televisiepresentator. Hij presenteert onder andere het NCRV-programma Pas Geperst en Muziek voor U.
Hij houdt ook wel van een grapje. In 1954 componeert en arrangeert hij het Concert voor tuinslang en orkest voor het Metropole orkest in het programma Showboat.
Muziekuitgever Piet Molenaar nodigt hem uit om voor harmonie- en fanfareorkesten te componeren. Sinds 1960 zijn er talloze composities van hem verschenen.
In 1983 moet Pi vanwege de ziekte van Parkinson noodgedwongen stoppen met spelen. In 1987 componeert hij zijn laatste officiele werk: Come dancing. Op 13 januari 1988 overlijdt Pi op 78-jarige leeftijd. Hij wordt nog altijd gezien als een sympathieke en veelzijdige musicus.
Vooralsnog heb ik al die muzikaliteit nog niet in mijn eigen genen ontdekt. Ik speel drie akkoorden op de piano, kan een beetje tokkelen op de gitaar en als ik ga zingen wordt niemand blij. Misschien moet ik het maar houden bij het luisteren naar muziek. Of zou ik de trombone eens moeten proberen….?
